Almira ! Almiraaa ! Soruyorum susuyorsun... Anlat diyorum, boş boş gözlerime bakıyorsun. Konuşsan,anlatsan her şey farklı olacak. Belki hiçbir şey olmamış gibi sarılacağız. Belki gidişinin acısını dindireceksin. Kendi kaderimin için de hiç sensiz kalamıyorum. Şu kahpe mesafelere, ağır yollara,zincir vurulmuş düşlerimize, bir sigara yakıyorum. Özlüyorum... Konuşmalısın Almira! Konuş ve dinsin acılarımız... Başımın için de büyüyorsun. Kalbim de kırlangıçlar gibi çırpınıyorsun. Ve sesin geceleri kulaklarım da çırpınıyor. Unutamamanın acısını anlatamam. Unutmak da istemiyorum. Git gide kendimde yaşatıyordum seni. Biliyorum nereye gitsem benimle geleceksin. Şimdi konuşmalısın Almira! Konuş ve dinsin acılarımız... Zamanı hatırlatan her şeyden nefret ediyorum. Sensizlikte ölümü beklerken nefret ettim. Özlemin buruk bir tadı var. Yaşadığım acılara dayanıyorsam, kimseyi umursamadan yaşamaya devam ediyorsam, Geleceğin günün