Rüzgar Ç.

Derler ki ; İsminin anlamı gözüm demekmiş. Dumanlı dağların sisini çözen, erkenden gelen baharın göz pınarıymışsın. Mağlubun oldum, mutlu maviliklerin olsun. Acıları unuttuğum dakikalara geliyorum. Badem gözlerinin sürmesinden süzüleyim, ellerini tutup avuç içlerinden öpeyim Kadın-ım. Dursun vakit, biz gidelim maviliklere. Ağrısı kalan şafak yellerini bırak geceye. Nasıl koşulur umutlara gösterelim Ferhat ile Şirin'e... Rüzgar Ç.

Zaman... Hayatımın ince çizgili dönemlerinden geçiyorum. Zamanı aştım geliyorum. Anlasınlar isterim kaybeden bir insanın mutlak gülüşlerinde acılarının saklı olduğunu. Yalnızdım... Biriyle sımsıkı sarılıp uyumak vardı. Geceler boyu sevişip, yenilememiz gerekti. Bu çağ da bu yalnızlık izin vermedi. Sıkışıp kaldım yalnızlık duvarları içinde. Dağlara çıkabilirdim. Rüzgarlara bırakabilirdim kendimi. Savrulduğum yerde belki de düşebilirdim birinin gözlerine. Ve tam olacağım zaman da ölebilirim. " Mutluyum " dediğim an'a  denk gelebilirdi. Nasıl olsa Yalnızlık sahiplenmişti. Zamanı durdurmak... Yatakta izim kalacak. Bir iki tel saçım kalacak. Belki bir kaç not bulursunuz. Yaşadığım sistem hatası hayatın kronik arızalarına değindiğim. Belki de zamanı en umutlu anında tuttuğum dileğin hikayesini bulursunuz. Mutlu olduğum dakikalardır işte o kırıntılarım. Yıllar sonra mutlu bir gecenin sabahın da olacakları söylüyorum. Tanrı zamanı durdurmalıydı. Yal