Rüzgar Ç.

Ölüm kadar güzel olsan, Senin için savaşırdım. #RüzgarÇ . Ve hala sen yüreğim de, gecelerime kan bulaştıran Çocuk. #RüzgarÇ . Bugün de Özledim. Her şeyim Sen... #RüzgarÇ . Sensiz bir sabaha uyanıyorum. Özlemim içim de, #RüzgarÇ . Yüreğime yağmur yağıyor... Herkes bir dünya içinde kaybolup gidiyor. #RüzgarÇ . Bazı kadınların gülüşü, Cennetin fragmanı sayılır... #RüzgarÇ . Elena topla umutlarımızı. Dönmemek üzere rüyalara gidiyoruz. #RüzgarÇ . Hadi be ölüm fısılda, son nefesim de, şiirlerime... #RüzgarÇ . Yalnızlık ; Bize derman olacakların , bizden kaçmasıdır... #RüzgarÇ . Kapalı gişe filmlerin en saçma sahnesiydi sevdamız. #RüzgarÇ . İnanmak istediğim hayallerim var. Yolları u'mutlu yarınlara çıkan. #RüzgarÇ .

Kendime bile uzaktaydım... Hayatıma girdiğin zamanların toplamıydı yaşamım. Belki de ilk kez giriyordu hayatıma serüven. Takvim yaprakları tutmuyordu tarihimi. Ben her gün mutlu olduğumuz anlar da yaşayıp duruyorum. Sessizce " Bizden geriye ne kalacak ? " diye söylendiğin zamanlardan geliyorum. Başlamadan yıkılmaya doğru gittiğimizi anlamamıştım. Şimdi ağır ağır batıyor yalnızlığım. Ve artık farkındayım git gide bütün hayatımı saran bir yalnızlıktın. Hayatıma kırılmış bir şeyi onarmış gibi başlıyorum. Yamalanmış acılar ne kadar dikiş tutabilir ise o kadar dik yürüyordum. Dışarı da hayat düşman gibi geliyor. İçeri de her şey savaş alanı. Kendi içimizden yeni bir kendimiz çıkarmaya çalıştığımız zamanları yaşıyorum. Zamandan söz edenleri dinledim yıllarca. Bana "Unutursun." dediklerini unuttum. Her şeye ve herkese iyi gelen zaman beni her gün daha fazla kanatıyordu. Ağır ve acı tanıklıklar ile geçip gidiyorum. Uzun yıllar yalnız yürümekten acıyla baş etmeyi ö

Soruyu soru halinde bırakıp,öylece bırakıp çekip gitmişliğim var.Ortak bir acı varken bunu sadece derinden hisseden ben isem bütün sorulardan,cevapsız şekilde kaçma yetkim vardır.En azından kendime o yetkiye vermiştim.Birinin peşindeyim ben.Şimdi durup düşünemem O'nsuz soruları ve cevabı "O" olan hiç bir soruya cevap vermem.Canımın daha çok yanmasına izin veremem.Kanayan yüreğimi daha çok fırtınaya koyamam. Rüzgar'a dur! Yağmur'a yağma! Güneş'e doğma! demek aklımın kaybedişinin ilk belirtisiydi.Benden uzaklaştıkça,bana ait olan hisler topluluğumu çalıp giderken,normal şekilde yaşıyor olmamam o kadar belliydi ki, bu kaosun ortasın da en çok aklımı ve hislerimi kaybetmiştim.Senin hakkında yazmamaya çalıştıkça,sürekli içmeme,kendime kilitlenmeye,bağırmaya,şehrin gri cephesine bomba yağıyor gibi acı çekmeye devam ediyorum. Benim bir suçum yoktu.Sadece gülüşünden öptüm. Evet.Bilmiyordum.Dünya da ki bütün acıların toplamı senin gidişine denk gelec