Rüzgar Ç.

Gözlerim, özlemin ağır yorgunluğunda. Başımı koysam yastığa sonsuzluğa uyuyacağım. Biliyorum gideceksin. Kahretsin ki, sen dönmeyeceksin, ben öylece kenar mahalle köşelerinde sabahlayacağım. Unutmaya çalışacağım seni. Çalışmalarım her zaman başarısız olacak. Biliyorum... Çayım soğuyacak, hevesim kaçacak, senden sonra ilk defa gözlerim uzaklara öylece dalacak. Biliyorum gideceksin. Bir an öylece arkana bakmadan gideceksin. Ne "Kal." demem durduracak seni, ne "Yaşayalım." dediğim de kalacaksın, öylece çekip gideceksin. Biliyorum gideceksin. Zamanın kaybedilen hislerinde gideceksin. Ne geçmişte ki güzel anılarımız durduracak seni, ne sana Aşk'ta yanlış yapmadığımı bilerek gideceksin. Biliyorum gideceksin. Korkularım ile kavgaya tutuşturup gideceksin. Dokunduğum teninde parmak izlerimi alacaksın, dudaklarıma bıraktığın sükut-u  bırakıp gideceksin. Biliyorum gideceksin. Gözlerime iliştirdiğim senli düşlerimi bilerek gideceksin. Arkana toz bulutlarını katacaksın, oysa

Zaman ilerliyor... Ve sonra ölümü bekliyorum. Bir gün aradığım çoğu şeyi bulamayacağım. Kavuşmalarımı, özlemimi, sevdamı ... yaşadığım bütün hislerimi bulamayacağım. Zaman ilerliyor... Ve sonra ölümü bekliyorum. Seni unutamamanın acısını biliyorum. Yalnızlığımı, seni hatırladıkça hissediyorum. Alışkanlık yapacak. Korkuyorum. Bu yalnızlık sensizliği kapatacak. Ve sen geldiğin de, ben olmam korkusu ile yaşıyorum. Zaman ilerliyor. Ve sonra ölümü bekliyorum. Koşuyordum. Hiç durmadan koşuyordum. Kalbim bıçak yarası sızısında. Tenhalar da saklandım. Durmak istedim. Kalabalıktan uzak dursam, aklımı,kalbimi sensizliğe alıştırırım dedim. Tam alıştım dediğim zaman, bir yağmur başlıyor. Yağmurlu havalar da dudaklarımı öpmeyi severdin. Aklıma geldin. Unutmama bile fırsat vermiyordun. Sevgilim Merhametsizdin... Nereye kadar gidecekti anıların. Durdurmalısın bu duygularımı. Ben unutmalıyım. Zaman ilerliyor...

Ölüm kadar güzel olsan, Senin için savaşırdım. #RüzgarÇ . Ve hala sen yüreğim de, gecelerime kan bulaştıran Çocuk. #RüzgarÇ . Bugün de Özledim. Her şeyim Sen... #RüzgarÇ . Sensiz bir sabaha uyanıyorum. Özlemim içim de, #RüzgarÇ . Yüreğime yağmur yağıyor... Herkes bir dünya içinde kaybolup gidiyor. #RüzgarÇ . Bazı kadınların gülüşü, Cennetin fragmanı sayılır... #RüzgarÇ . Elena topla umutlarımızı. Dönmemek üzere rüyalara gidiyoruz. #RüzgarÇ . Hadi be ölüm fısılda, son nefesim de, şiirlerime... #RüzgarÇ . Yalnızlık ; Bize derman olacakların , bizden kaçmasıdır... #RüzgarÇ . Kapalı gişe filmlerin en saçma sahnesiydi sevdamız. #RüzgarÇ . İnanmak istediğim hayallerim var. Yolları u'mutlu yarınlara çıkan. #RüzgarÇ .

Kendime bile uzaktaydım... Hayatıma girdiğin zamanların toplamıydı yaşamım. Belki de ilk kez giriyordu hayatıma serüven. Takvim yaprakları tutmuyordu tarihimi. Ben her gün mutlu olduğumuz anlar da yaşayıp duruyorum. Sessizce " Bizden geriye ne kalacak ? " diye söylendiğin zamanlardan geliyorum. Başlamadan yıkılmaya doğru gittiğimizi anlamamıştım. Şimdi ağır ağır batıyor yalnızlığım. Ve artık farkındayım git gide bütün hayatımı saran bir yalnızlıktın. Hayatıma kırılmış bir şeyi onarmış gibi başlıyorum. Yamalanmış acılar ne kadar dikiş tutabilir ise o kadar dik yürüyordum. Dışarı da hayat düşman gibi geliyor. İçeri de her şey savaş alanı. Kendi içimizden yeni bir kendimiz çıkarmaya çalıştığımız zamanları yaşıyorum. Zamandan söz edenleri dinledim yıllarca. Bana "Unutursun." dediklerini unuttum. Her şeye ve herkese iyi gelen zaman beni her gün daha fazla kanatıyordu. Ağır ve acı tanıklıklar ile geçip gidiyorum. Uzun yıllar yalnız yürümekten acıyla baş etmeyi ö

Mutlu edeceğim bahara doğru koşuyorum. Huyumdur nice sen'li zamanlara ayırdım, bu güzel baharları. Yaşamın düşlerin arasından, sana inanarak geldiği, bahar kokusundan bahsediyorum. Yaprak dökerken bedenim, senin için mutluluğa koşuyor ruhum. İnanıyorum ! Yaşamak, seninle güzeldi. " Sonra bir şeyler oldu... Anlamadım. Kaybediyordum. Düşlerimin silinmesini sağlıyordun. Ve fark ettim ki Gidiyorsun. " " Zaman durmaz ! " derlerdi. İnanmazdım ! Bu iki kelimelik cümleyi söyleyenler haklıydı. Zaman gerçekten durabiliyor. Gittiğini hissetmeye böyle başlamıştım. Adını söylüyorum, cevap yok. Sabah kalkıyorum, yanım boş. Çay demliyorum, doldurduğum ikinci bardak hiç bitmiyor. Ve bir gece kokunu alamadığımı fark ettim. İşte o zaman anladım ki, zaman durmuş, sen gitmişsin, ben Yalnız kalmışım. Hayatımda ki en büyük acının o gün geldiğini hissettim. Bütün kemiklerim sanki kırılmış, kalbimi iki avucunun içine almışta birisi tüm gücü ile sıkıyordu. Tanrım ! bu kadar

Bırak geçen geçsin. Zemheri ay'ında düşen biziz. Kimiz ? Nereye gideriz ? Hallerimiz Anadolu hali. Zemheri ay'ımız da gül isterler. Kimler ? Kadıköy iskelesin de bekleyip duran, Belki Üsküdar 17:45 in de duran... Kim bilir kimler ? Ta ötelerden birileri çağırır bizi. Gidecek miyiz ? Yoksa birbirimize mi kalacağız ? Gel. Gel gidelim kendimize. Gel gel gel... Ey Aşk gel'sen Biz'e. Ve hallerimizi sana dersek, Mutlu olur muyuz ? En leylim gecenin koynunda. Rüzgar Ç.

Fiyakalı zamanların arasından çıktım. Sonra durdu hayatım. Başı boş, kendi yalnızlığına kapılmış ve en önemlisi sanırım mutluluk hissinin nasıl bir şey olduğunu unuttum. Kahrolası hisler... hiç birini hissetmiyorum. Size de böyle olduğu oldu mu ? Ben böyle zamanlar da bir sigaraya bir de Neşet Ertaş’a sığınırım. Anlamsız gelmesin bu size. Benim de inceden hikayelerim burada başladı ve bitti... Mesela yüreğimden yandım. Yıllardır da bu acının geçmesini b ekliyorum. Geçer mi ? Geçecek mi ? Bilmiyorum ! Siz biliyor musunuz ? N’oluyor hikayenin sonunda ? Hiç bir bok olmuyor de mi ? Ben de öyle düşünmüştüm. Öylece kendi içimize yağmur olup yağıyoruz. Akşamdan vuran her sızıyı ertesi günün sabahına kadar iliklerimizi parçalarcasına hissediyoruz. Neden geçmez bu siktiğimin acısı. Anlamadım gitti. Oysa hiç bir hissim yok. Boşluktayken bir insan yanmamalı. Yanmamalı lan ! Mesela sigarayı paketinden çıkarıp o iki parmak arasına koymamalı. Bu düzen böyle gitmez. Gitmemeli ! Kaybetmekte bir

Unutmak değil. Hatırlamamayı bekliyordum mutluluğu. Ne yalan söyleyeyim bir sana inandım bugün bir de bu hissi veren gülüşüne. Meselâ bana deli derlerdi, benim gibi delisini bulup çayın dibine uykusuz halde vurduğum onca zaman en güzel inanmışlığım oldu. Tanrı bu inanışı benden almadığı için ilk kez yıllar sonra teşekkür ettim. Bir yığın gerici duruş, bir yığın safsatalar ve çokça yığılmış acıların ortasında aynı masa da güzel gülen biriyle oturmak mutlu ediyor. Hani şu dünya üzerinde 50 yıl yaşamışım da bunun 40 yılın da sen varmışsın gibiydi. Sokağın ortasında oturmuş, sessizce adını içten içten seslenip, kafamın içinde "efendim" diyen ses tonunun yankılanması da bu saatlerin en güzel hissi. Seni daha iyi anlayabilmek için yüzünün hatlarına dokunmak istedim. Ve tam olarak ezberlemek... Öğrendiğim bütün sen'likleri, dünya'nın en güzel şiirini yazmak için kullanmak istedim. Kısaca seni, sende kullanmak istedim bütün güzelliği ile Matmazel. Uyku ile yarım yamalak