Gülüşün Özeldi

Gülüşün Özeldi...

"Hayatımı düşen bir yaprağa bağladım."

Seni özlediğimi gülüşün aklıma takıldıkça hatırlıyorum. Belli bir zaman aralığına sahip değilim. Günün en yoğun saatlerinde, yastığıma başımı koyunca, arkadaşlarla konuşurken muhabbet ortasında... olur olmadık zamanlar da aklıma takılıyorsun. Özlüyorum...

Ben şimdi hikayemizin başladığı şehirde seni bekliyorum. Yeniden başlamak için gün sayıyorum. Olmayacağını biliyorum. Bildiğim en kötü his olduğunu söyleyebilirim. Sadece umutlarımı kaybetmek istemiyorum. Hayatın üzerinde son umutlarımı maviliğe kavuşturan gülüşündü. Bunu inkar edemem. İnkar edersem kendime ihanet edeceğim. Canımı,ruhumu,özlemimi,umutlarımı sarıyor tebessümlerin.

"Adım Yalnızlık / Adım Özlem / Adım Adın"

Kendi enkazında kaybolan insanım. Ne yana baksam seninle geziyorum. Kulağımda sürekli gülüşünün fısıltısı dönüyor. Seni arıyorum. Delirmek üzereyim. Yanımdasın ! Veya Değilsin. Deliriyorum...

Seni ilkin bir lise okul koridorunda gördüm. Düşlerimi bırakmıştım çıktığın merdivenlere. İçimde fırtınaların koptuğu yaşımda, durulmuştum. Sonra bir meyhanede olabildiği kadar sarhoş olmak istedim. Seni düşünecektim. Unutmak isteyecektim. Bütün şarkıların sesi kısılsın istemiştim. İstediğim hiçbir şey olmadı. Seni düşlemekten vazgeçemedim. Ve kendimi sana bırakmaya karar verdim. Başardım...

İyilik,güzellik adına ne varsa hepsini sende bulmuştum. Sana yaklaşmak için karanlık duygularımdan geçip geliyordum. Yaşadıkça bir mavilik hissediyordum. Önümde tek engelin kahrolası zaman olduğunu düşünmeye başladım. Zamanı yırtıp sana gelmek istiyordum.

Günler geçti ve sığındım limanına. Tebessüm edişine hayran kaldığım ilk an'dı. Cennetin fragmanından beş saniye izlemiştim. Mükemmel bir histi. Cümlelerim titriyordu. Bunun adına Aşk demişlerdi.

Ne Aşk'ı diyorum,

"Tanrı'nın en muhteşem hediyesi..."